12 czerwca w Paryżu zaledwie kilka kroków od Wieży Eiffla, zainaugurowano pierwszy las miejski położony w samym sercu miasta. Aby rewaloryzować wcześniej pokryty betonem Place de Catalogne w zieloną oazę i stworzyć mikrolas, posadzono prawie 500 drzew i ponad 16 000 roślin.
Mikrolas na Placu Katalońskim jest wzorem tego w jaki sposób obszary miejskie można przekształcić w funkcjonalne zielone przestrzennie, a przy tym poprawiając życie mieszkańców i przyczyniając się do zrównoważonego rozwoju środowiska i racjonalnym jego kształtowaniu. Tworzenie zielonej infrastruktury, czyli sieci terenów zieleni miejskiej jest jednym z działań na rzecz bezpieczeństwa zdrowotnego mieszkańców miast. Osłanianie roślinnością łatwo nagrzewających się materiałów takich jak beton, chroni je przed nadmiernym pochłanianiem promieni słonecznych jak również pozwala uczynić przestrzeń bardziej przyjazną człowiekowi a dzięki zacienianiu terenu ograniczyć negatywne skutki upałów.
Głównym celem inicjatywy tworzenia mikrolasów w dużych i małych miastach jest stworzenie tzw. wysp chłodu, które mogą przyczynić się do obniżenia temperatur w miastach, poprawiając tym samym jakość życia mieszkańcom i turystom. Wielu z nich wyraziło swoje zadowolenie i poparło inicjatywę nowego projektu zalesienia placu, opisując go jako wspaniałe miejsce, bardziej zielone i cichsze niż w przeszłości. Projekt ten stanowi ważny krok naprzód w walce z nadmierną urbanizacją i ociepleniem miast, demonstrując zaangażowanie Paryża w zrównoważony rozwój środowiska. Całkowity koszt plantacji przekroczył 9 mln euro , jednak inwestycję uznano za uzasadnioną długoterminowymi korzyściami, jakie przyniesie mikrolas. Minilasy stają się coraz bardziej popularne w całej Francji, a wiele miast podąża za przykładem Paryża, tworząc swoje zielone miejskie przestrzenie czyli „płuca” miasta.
Skuteczność tych minilasów jest nadal przedmiotem dyskusji. Na jednej z zielonych działek temperatura faktycznie spadła, co potwierdza skuteczność projektu w tworzeniu wysp chłodu. Z punktu widzenia różnorodności biologicznej wyniki są jednak mniej imponujące. Christophe Andolo, badacz z Uniwersytetu Paula Sabatiera w Tuluzie, zauważył, że różnorodność biologiczna nie wykazała jeszcze spektakularnych oznak poprawy klimatu wokół placu. Projektanci lasów miejskich polegają jednak na czasie, potrzeba czasu zanim drzewa urosną i zapuszczą solidne korzenie, minie około piętnastu lat, co umożliwi mikrolasowi pełny rozwój potencjału ekologicznego i różnorodności biologicznej. Ten okres wzrostu będzie miał kluczowe znaczenie dla oceny długoterminowego wpływu projektu.
W tej chwili inauguracja miejskiego mikrolasu w Paryżu stanowi znaczącą inicjatywę mającą na celu walkę z urbanizacją i ociepleniem miast. Projekt wykazał już swoją skuteczność w tworzeniu wysp świeżości i poprawie jakości życia w miastach a transformacja Palace de Catalogne wzbudziła wielki entuzjazm wśród turystów i mieszkańców stolicy Francji.
Istnieje nadzieja, że z czasem te mikrolasy staną się wzorem dla innych miast na całym świecie, przyczyniając się do bardziej ekologicznej i zrównoważonej przyszłości.
Anna Dorota Więckowska
