CENTO to niewielka miejscowość, znajdująca się w prowincji Ferrary w regionie Emila Romania. Od wielu lat hucznie obchodzi się tu karnawał.
.
.
.
To jeden z najbardziej znanych impres karnawałowych we Włoszech. Zazwyczaj odbywa się w 5 niedziel. W tym roku 28 stycznia i 4, 11, 18, i 25 lutego.
.
.
W odróżnieniu od karnawału w Wenecji główna rolę odgrywają tu
Karnawałowe ogromne wozy, które kilkakrotnie przemierzają centrum miasteczka przy akompaniamencie muzyki i grup zamaskowanych, tańczących postaci.
.
.
Bogaty program oraz muzyka dodają większego wymiaru wydarzeniu. Co roku w stronę publiczności z wozów zrzuca się mnóstwo pluszowych i nadmuchiwanych zabawek. Na głównym placu Piazza Guercino ustawiona jest scena, na której Patron Karnawału prezentuje wydarzenie w towarzystwie znanych twarzy ze świata rozrywki.
W ostatnią niedzielę ogłaszany jest ranking, a zwycięski klub otrzymuje nagrody. Cento otrzymuje także trofeum za najlepsze kostiumy, animację i muzykę.
.
.
Po ostatniej paradzie tradycyjnie następuje spalenie lokalnej maski „Tasi” i pokaz sztucznych ogni; przed spaleniem przed fortecą Tasi czyta się testament w lokalnym dialekcie, w którym zostawia swój dorobek najbardziej znanym obywatelom.
Od 2022 roku w karnawale Cento rywalizuje pięć związków karnawałowych:
I Ragazzi del Guercino, Toponi,Mazalora da Corporeno, Risveglio,
Fantasti100
HISTORIA KARNAWAŁU CENTO
Wiadomości o karnawale w Cento znane są już od 1600 roku dzięki freskom autorstwa słynnego malarza z Cento, Gian Francesco Barbieri, znanego jako „Guercino”. W 1615 roku Guercino przedstawił na swoich freskach festiwale i wydarzenia.
.
.
Karnawał był powodem nadużyć i przemocy, dlatego Gubernator i Gonfalonier wydali Powiadomienia. Nie ma dokumentów odnoszących się do okresu przedwojennego. Można jednak stwierdzić, że właśnie w tym okresie nastąpiło przejście od starożytnej tradycji podmiotów baśniowych do przyjęcia masek odzwierciedlających postacie i postawy tamtych czasów.
.
.
Na początku XX wieku mieszkańcy Cento myśleli o stworzeniu własnego króla jako symbolu karnawału w Cento. Postać ta miała reprezentować sumienie swoich współobywateli. Tak narodził się Tasi, Luigi Tasini, który kiedyś naprawdę istniał i był szanowany.
Stowarzyszenia karnawałowe zostały odbudowane w 1947 r., a niektóre nadal są aktywne i obecne na paradach zimowych niedziel w Cento.
.
.
Festiwal zachował charakter wydarzenia typowo lokalnego aż do końca lat 80., kiedy to rozpoczęła się prawdziwa rewolucja.
.
.
.
Patron Ivano Manservisi przejął stery karnawału w 1990 roku, sprawiając, że zrobił on gigantyczny krok naprzód, odzyskując uśpiony entuzjazm. Do tego stopnia, że wyniósł go na międzynarodowy szczyt, także dzięki partnerstwu z Rio de Janeiro – gdzie odbywa się najsłynniejszy na świecie karnawał.
.
.
Korespondencja oraz fotografie Aneta Malinowska, autorka stron
Polacy z Bolonii i okolic i Aneta Malinowska – fotografie, pittura
